Blad 6: camino 2012


Compostela 2012

van 11 tot 20 september
van Logroño naar Burgos

Deelnemers:
Chris De Schutter, Frie Scholiers, Hilde Wachters en Mireille Nauwelaert

Dinsdagmorgen bij het opkomen van de zon,
staan heel wat mensen aan Schelle perron.
Vier dames hun familie, vrienden en man,
komen duimen voor een expeditie die tellen kan!

Alles gaat vlot met de trein en de vlucht,
we zitten op schema in de blauwe lucht.
Voor sommige is het de allereerste keer,
maar twee anderen keren gewoon weer!

Bilbao; aan de Termibus in de taberna
bestellen we bocadillo met lomo, queso en tortilla.
De grappige ober ratelt vrolijk in de Spaanse taal
¡Hola, even wennen, daar komt het nu op aan…

Iemand wijst ons vriendelijk de kant van het plein
waar de bussen voor Logroño en andere geparkeerd zijn.
Het bustraject verloopt vlot en na een uur of twee
arriveren we ter plaatse en hebben we van het landschap al een idee.

Bij Albergue Check in Rioja  komen we echter niet op tijd.
Alle bedden zijn bezet, wat nu? maar we krijgen geen spijt,
want in een leuk Hostelletje bij Calle de los Banos om de hoek
belanden we in een kamer voor vier en dat is andere koek.

’s avonds al wandelend door de straten en komend op een plein
waar de winkels, een kerkje en gezellige terrasjes zijn,
horen we iets roepen, is het Frie haar Naam?
’t Is Eddy van Dafofi, die ons plots zag staan!

naar... en in Logroño



We ontwaken om zeven en we ondervinden,
dat we onze tred toch nog moeten vinden.
We herschikken onze rugzakken nog eens goed,
iedereen klaar, maar waar is de hoed?

In de verte merken we een pelgrim op, het is dé Marcelino!
Hij met mantel en baard zoals op de foto’s in elke refigio.
We krijgen een stempel, een koekje en een peer,
verderop vijf trossen druiven van een andere heer.

Eindelijk op stap, in de richting van Naverrete.
Mooi is de omgeving, het stappen een pret
en al slapen we vannacht in El Cantaro’s garage,
de man doet onze was en geeft gratis massage!

stapdag 1

Er is geen bus van Oost naar West in Ventosa,
toch bereiken we met gemak de albergue met zwembad(je) in Azofra.
Op zoek naar een Centre de Salud en even een beetje bang,
dat gevoel is verdwenen na het ontwaken in de laatste kamer op de gang.

De menuutjes zijn lekker, maar het gaat hier erg snel
De gastvrouw loopt en briest, maar is vriendelijk, dat wel.
De wijn van de Rioja is heerlijk en helemaal niet duur…
bewijzen de vier dames en twee dronken Ieren als buur.

stapdag 2






We zijn goed in vorm en naderen Santo Domingo de Calzada.
We wanen ons in een parador in Albergue Cofriada.
We denken aan het mirakel en zoeken de kerk met de kip en de haan ,
aan de legende over de jongen en de strop, een straf verhaal….

Iemand van ons vier blijkt bijzonder bedreven
Om de haan in zijn kraaien extra te motiveren…
Men zegt toch, als de haan kraait komt het geluk je tegemoet
Is niet iedere pelgrim op zoek naar welzijn en voorspoed?

stapdag 3




Het is zaterdag en het is héél erg warm.
Het is stijgen en dalen de ganse dag lang.
Moe van de hitte, verbrand en stoffig van het zand
bereiken we in Villamayor del Rio, het “Luis de Francia” pand.

Hier in de tuin is het heerlijk bekomen,
ondanks de vliegen, tussen de schaduw van de bomen.
We hangen onze handwas bij aan de lijn
en verdelen het water en de hele fles wijn.

Het dorp verderop heeft een spookachtig kerkhof.
De weg ernaar toe is donker, de huizen zitten onder het stof.
We schrikken niet voor de auto’s en de hond zijn geroep,
want wij zijn gesterkt dank zij stoofvlees en verse soep!

stapdag 4






Wanneer we zondag morgen, rond een uur of negen
ons op de weg naar Belorado begeven,
Krijgen we spontaan het gezelschap van een oude Spaanse man
Hij kletst honderduit en we begrijpen er geen jota van.

We kruisten reeds pelgrims uit Nieuw Zeeland, Canada en Orgeon,
maar op weg naar Villafranca de Montes de Oca in regio Castilla y Leon,
zien we een koppel godsdienstleraren uit Vlaanderen.
Naar hun zeggen is qua relatieverdieping de camino echt aan te raden….

Het prachtige landschap dat we doorkruisen dit jaar
is dagelijks anders, betoverend zowaar.
Soms lijkt het de Kalmthoutse heide of de Kempen,
soms doet het uitzicht ons aan de Hoge Venen denken.

Steil zijn de heuvels, maar de toppen zijn steeds dichtbij.
Het zonnetje schijnt, we zingen liedjes en zijn vrolijk en blij.
Plots doemt een heel drukke baan op, iets dat we niet wisten.
Talloze scheurende vrachtwagens en snelle automobilisten…

Het diner in het prachtig kasteeltje maakt alles goed
We lachen en doen ons aan al het lekkers  te goed.
Zullen we kunnen slapen in de slaapzaal voor tien?
Oh God, overslapen, iemand Jacotans al gezien?

stapdag 5





Om negen uur onder een stralende zon,
zijn we op stap, we kijken nog even om.
Op zoek naar bezinning in een bijzondere kerk,
Waarin we zingen en blokfluit spelen, is dat niet sterk?

De bewaarders van San Juan de Ortega’s kerk, tevens de inrichters van de mis,
Vinden het zo mooi en polsen of blijven slapen niet te regelen is?
Ze hopen dat we musiceren tijdens de misdienst van zes
Jammer dat onze mascotte staat te wachten in Agés.

In de herberg Taberna de Agès is het drukker dan normaal,
Maar de herbergier en de mensen zingen en zijn heel joviaal.
Als slaapplaats wordt ons het washok toegewezen,
maar het ruikt er lekker en weeral zijn we tevreden.

stapdag 6






Gepakt en gezakt in een minimum van tijd,
genieten we beneden van een heerlijk ontbijt
en marcheren we wederom van Oost naar West,
via Villafria naar Burgos, we zijn op ons best!

We doorkruisen de Sierra de Atapuerca, een bergketen
daar vind je Romeinse wapens, schedels en gebeenten.
Kijk eens hoe rustig en uitgestrekt, het lijkt wel de maan;
we vergroten de kring met ons steentje…. spontaan.

Alle paden leiden ons nu langzaam naar de grote baan.
Het bijzondere van het wandelen is bijna gedaan.
Het einde van onze camino is in zicht,
we weten… dat wordt  afkicken, allicht….

We nemen de bus in het industriegebied
naar het centrum van Burgos, zo zijn we er subiet!
De tijd om te lopen op asfalt langs de baan,
besteden we liever om naar de stad te gaan.

stapdag 7





De camino tussen ORBANEJA RIOPICO en VILLAFRIA de BURGOS





aankomst in Burgos


In de Kathedraal van Santa Maria aanbeland -
één van de grootste van het Spaanse land-
ontdekt onze eigen gids de koffer van El Cid en ook niet minder,
het schilderij met de koude steen van een Vlaamse schilder.

Kathedraal






We kiezen voor tapas en vinden de Favorit bar
op aanraden van de balieman uit de Hostel LAR.
We slapen die nacht voor het eerst separé
in kamers met bad, in kamers voor twee.

FAvoRitA 








Na een lekker ontbijt in de Milan, een koffiebar,
Het wordt een moment van evaluatie daar.
Via de autopiste del Norte naar Bilbao, nog twee uur
doorkruisen we de Baskische bergen, een prachtige natuur.

Verjaardagskroon en van Burgos naar Bilbao.





In Bilbao gaan we te voet en niet met de tram.
Het regent een beetje, het is niet meer zo warm.
Na een voettocht door de plaatselijke Matonge wijk
vinden we vlot het verblijf en we zijn de koning te rijk

Onze eerste voetstappen in Bilbao




Hostel Mardones z’n inkom lijkt wat primitief
en ’t meisje vindt niet direct onze reserveringsbrief,
maar al bij al valt het allemaal heel goed mee,
twee kingsize bedden en buiten wanen we ons in de rue des Bouchers…..

We installeren ons met een ervaren vaart
en staan in een minimum van tijd op straat.
We willen zo graag naar het museum van Guggenheim,
maar ook naar Desigual, je mag zeker zijn.

Naar en in het Guggenheim.




Vandaag is het woensdag en niet zo maar een dag.
Er is er eentje jarig, die nu kiezen mag.
Ze trakteert ons op een heerlijk menu naar keuze,
met Cava en wijn, immer genieten is onze leuze!







Als we langs de Skyline van de Nervion flanneren,
voor de laatste keer het Guggenheim en de haven passeren,
mijmeren we even, voor dit jaar is het de laatste keer,
en dapper begeven we ons in ’t verkeer.





Na een schitterende en behouden vlucht,
dalen we vroeger dan voorzien uit de lucht.
Alles perfect aansluitend en weer vlot verlopen,
de treinen stipt en niet moeten lopen…

Op de trein zien we bekende gezichten, het is duidelijk
we keren terug naar het werkelijke leven,  onverbiddelijk….
Op het perron staan een kind met een bloem en mensen,
volgend jaar stappen we verder…. Dat is wat wij wensen….


Mireille.

Woorden = Mireille

Foto's = getrokken door alle 4

Film = Chris. 



Enkele cijfers:

                              totaal km / km op camiño  aantal stappen               stappen aerobic+minuten 

dinsdag       11/09            9,11                         13 810
Stapdagen = tot in Burgos.
woensdag   12/09          20,11        13             30 471                           16 069                   161'
donderdag  13/09          27,09        23,8          41 051                           33 339                   291'
vrijdag        14/09          21,48        15             32 551                           21 032                   199'
aankomst in Santo Domingo de la Calzada om 13.50 uur (incl. onderbreking bij golf en bij herberg van de Ieren)
zaterdag     15/09          22,43         18            33 993                           29 258                   275'
zondag       16/09          20,26         17            30 699                           24 343                   225'
maandag    17/09         18,45         15,5         27 956                           21 551                   207'
dinsdag      18/09         21,91         20,5         33 197
                                     160,84       123,0
woensdag  19/09             ?
donderdag 20/09             ?

25 februari 2012: Pelgrimszegening Sint-Romboutskathedraal Mechelen.
Wij plaatsen eerst een filmpje over de zegening.  Opmerkelijk hoe ik op zoek was naar gekenden van onze camino van vorig jaar (en die uiteindelijk niet gevonden heb).  Zo zie je maar dat je het verleden achter u moet laten en dat het heden belangrijker is.





Bij het onthaal en de koffie praten wij met pelgrims die binnenkort voor de eerste maal vanuit hun woonplaats vertrekken.
Dan is het tijd om naar de kathedraal te vertrekken. Er is een groot scherm geplaatst waarop wij beelden van de camino zien. Prettig om enkele plaatsen van vorig jaar terug te zien.

De viering is ingedeeld in 8 grote blokken:
1.    Afscheid nemen en loslaten.
2.    Vertragen en onthaasten.
3.    Ontmoeting, vertrouwen en gastvrijheid.
4.    Dankbaarheid, warmte en blijdschap.
5.    Verbondenheid.
6.    Ontmoeting met HEM.
7.    Pelgrimszegen.
Raf zegent de schelpen, de bezinningsboekjes en de takkenbosjes.  Daarna geeft hij de zegen aan René en samen geven ze de zegen aan hun helpers.
Als het de beurt is aan onze rij, gaan wij naar voor. De zegen = onze voornaam en de tekst “God zegene je en beware je op je tocht”, wordt uitgesproken met beide handen op ons hoofd. Daarna wordt de schelp opgehangen en krijgen wij een takkenbosje. Een enkele tak kan je breken,  meerdere takken die je samenknoopt tot een bosje kunnen niet gebroken worden. Het is een symbool van onderlinge verbondenheid met onze partner tijdens de tocht.
8.    Wegzending.

Terug naar de salons Van Dijck voor een pelgrimsmarkt en een feestelijke broodjeslunch.
We zitten aan tafel met geoefende pelgrims en een vrijwilligster van het genootschap met ervaring in het uitbaten van een refugio in de buurt van Logroño.

Tijd voor een pelgrimsforum: Freddy Du Seuil voert ons via een virtueel bezoek langs straten, pleinen en gebouwen van Santiago de Compostela.

Nadien verbaast Dirk Aerts ons met een voordracht over “De lokroep van de Jacobsweg. Pelgrimeren in de eenentwintigste eeuw”. Het bestaat uit volgende elementen:
1             Het spel
2             Lege plaats
3             Pijl (de gele)
4             Geheim

Hier volgen enkele notities. Hopelijk volgt er later een professioneel verslag in  een tijdschrift..

1.    Spel. Spelen is een ernstige bezigheid. Homo ludens van Johan Huizinga.
Sport, Politiek, Recht, Religie, Kunst..
De tocht is ondergeschikt aan het doel.
Nu op tocht voor de tocht zelf en voor wat je onderweg ervaart.
Moeilijk onder woorden te brengen (een schaker kan niet uitleggen aan een niet-schaker wat schaken is). Je terugtrekken uit het gewone leven. Mentaal: agenda afsluiten. De tijd, het ritme. Bepaalde afspraken en regels waaraan je moet gehoorzamen. In refugio’s gelden andere regels. Ook een ander dagelijks leven in een andere groep.
Vals spelen: verschil tussen toerist en pelgrim.
Het gaat niet meer om het einddoel, maar om de weg er naartoe. Als de tocht mislukt, eigen aan het spel.
2-   De lege plaats. (het lege graf). Doel: het graf in Santiago.
Claude Lefort: Le temps présent. BELIN.
Politiek en macht. Ancien régime.
Het is het volk dat via diverse procedures de macht hoort uit te oefenen.
Autoriteit die visie kan formuleren: -de kerk –Europa –Galicië.
Essentieel = leeg graf.
In Lourdes wordt iets vereerd. Santiago= een lege plaats.
Ieder maakt zijn eigen pelgrimstocht.  Zingeving: autonomie, authenticiteit.
3.    De pijl.
Zijn we echt andere mensen geworden?
Jean Michel Folon “Le chemin” man met tas (in de vorm van een pijl). De tas (de pijl) wijst achteruit. Staat in de tuin van het Waalse Parlement.
We willen ons niet te ver weg wagen.
Hoe meer informatie, hoe zekerder we ons voelen?
La flecha amarillo.
Zouden we zonder de pijlen kunnen?
Ons lot niet te veel in handen van anderen leggen.
4.    Het geheim
Vereniging van pelgrims. Na elke tocht komt een terugkeerdag.  Aan elkaar vertellen over onze tocht.
Franz Kafka “Het geheim”. De zoon herkent de plaatsen, hoort de geluiden, maar opent de deur niet.
Een terugkeer zonder ontmoeting met diegenen die thuis bleven.
Op de tocht wandel je voorbij huizen, je ziet niet wat er binnen gebeurt.
Geen geheime code.
Geheim – heim –heimat.
Worden wie we zijn.
Thuis is afgeschermde plek.
De zoon in het boek van Kafka komt niet echt terug naar huis (hij blijft een vreemdeling).
We hebben het nodig om terug naar huis te kunnen keren.
Lucas en de verloren zoon: wordt deelgenoot van het geheim.

Bij het naar buiten gaan nog afgesproken om mekaar op de terugkomdag te zien  En met anderen tot in Antwerpen.


10 september 2012:
Samenkomst bij Mireille: nog wat praktische zaken afgehandeld en beslist dat wij morgen om 7:40 uur bijeenkomen in  het station van Schelle en om 7:53 op de trein richting Berchem stappen.

tweede stapdag 12 september 2012:
10:55 uur in de bar in VENTOSA.  7.25 km gestapt vanuit Navarette.  Veel Amerikanen onderweg.  Gisteren heel mooie en zonnige wandag met verrassende ontmoetingen: Marcellino van de filmpjes onderaan deze bladzijde en mensen uit Canada.  Aan fruit geen gebrek: van Marcellino een peer en van een druivenboer trossen druiven onze opdracht: marketing van riojawijn.  Nu: verder op stap naar Azofa.

Hieronder buienradar voor Logroño en Burgos: 

Logroño
http://www.bermemar.com/politica/diputa/sagasta/saga_encade.html
http://www.fer.es/ttesfede/Logro/Monumentos.htm
http://www.pueblos-espana.org/fotos_originales/7/8/0/00273780.jpg

NAVARETTE
http://www.albergueelcantaro.com/

AZOFRA
Fotografía del Albergue Municipal de Peregrinos de Azofra
http://caminodesantiago.consumer.es/albergue-de-municipal-de-peregrinos-de-azofra

SANTO DOMINGO DE LA CALZADA
E-mail: albergue@alberguecofradiadelsanto.com
http://www.alberguecofradiadelsanto.com/

VILLAMAYOR DEL RIO
alberguesanluisdefrancia@hotmail.com
http://caminodesantiago.consumer.es/albergue-san-luis-de-francia

VILLAFRANCA MONTES DE OCA
http://caminodesantiago.consumer.es/albergue-de-villafranca-montes-de-oca

San Juan De Ortega

Monasterio de San Juan de Ortega (San Juan de Ortega, Burgos)

AGES

BURGOS

http://www.hostallar.es/

DE KATHEDRAAL
http://www.toerismeinspanje.es/burgos.html


ONZE EERSTE ETAPPE DIT JAAR: ETAPA 8 LOGROÑO - NAJERA






Voor je  Nájera binnenloopt staat op een muur in het Spaans en in het Duits een gedicht van ene Eugenio Caribay Baños. Dit is de Spaanse tekst met Nederlandse vertaling:
Polvo, barro, sol y lluvia
es camino de Santiago.
Millares de peregrinos
y más de un millar de años.
Peregrino ¿quién te llama?
¿qué fuerza oculta te atreae?.
Ni el campo de las estrellas
ni las grandes catedrales.
No es la bravura Navarra
ni el vino de los riojanos
ni los mariscos gallegos
ni los campos castellanos.
Peregrino ¿quién te llama?
¿qué fuerza oculta te atreae?.
Ni la gentes del camino
ni las costumbres rurales.
No es la historia y la cultura
ni el gallo de la Calzada
ni el palacio de Gaudi
ni el castillo Ponferrada.
Todo lo veo al pasar
y es un gozo verlo todo
mas la voz que a mí mellama
la siento mucho más hondo.
La fuerza que a mí me empuja
lafuerza que a mí me atrae
no sé explicarla niyo.
¡Sólo Elde arriba lo sabe!.
Stof, slijk zon en regen
dat is de weg naar Santiago.
Duizenden pelgrims
en dat meer dan duizend jaar.
Pelgrim, wie roept je?
Welke geheime kracht trekt je?
Het is niet het veld van de sterren
en ook niet de grote kathedralen.
Niet de woestheid van Navarra
en niet de wijn van de Rioja.
Niet de schelpdieren van Galicië
en ook niet de velden van Castilië.
Pelgrim, wie roept je?
Welke geheime kracht trekt je?
Niet de mensen onderweg
noch de tradities van de streek.
Niet de geschiedenis en cultuur,
noch de haan van Santo Domingo.
Niet het paleis van Gaudi
en ook niet het kasteel van Ponferrada.
Dat al zie ik slechts in het voorbijgaan
en het te zien is voldoende,
maar de stem die me roept
voel ik veel dieper in mij.
De kracht die me voorwaarts drijft
de kracht die aan me trekt
kan ook ik niet verklaren
Dat kan alleen
Hij daarboven!


ETAPA 9 NAJERA SANTO DOMINGO DE LA CALZADA




ETAPA 10 SANTO DOMINGO DE LA CALZADA -BELORADO




ETAPA  11 BELORADO - SAN JUAN DE ORTEGA AGES





ETAPA 12 ATAPUERCA -BURGOS




VUELTA in 2012.

Vertrekt in Pamplona op 18 augustus.

Vorig jaar: 21 ritdagen + 2 rustdagen.
23 dagen na 18 augustus = 10 september (voor ons geen probleem)